من اعلام خطر می کنم

امکان واقعی شدن تعرفه‌ها را از ما سلب کرده‌اند. کسانی تعرفۀ را تعیین می‌کنند که خودشان خریدار خدمت هستند. بیمه‌ها و سازمان مدیریت این کار را می‌کنند و بخش خصوصی امکان اینکه بتواند در تعرفه‌گذاری تأثیرگذاری داشته باشد، ندارد. از طرف دیگر هزینه‌های نظام سلامت و بخش خصوصی و دولتی متناسب با تعرفه نیست و خیلی‌خیلی بیشتر افزایش پیدا کرده است. همان‌طور که اعلام کردند هزینه‌های مربوط به حقوق در حوزه تأمین اجتماعی، 58 درصد در سال آینده افزایش پیدا کند. این یعنی افزایش 58 درصد بخش مهمی از هزینه‌ها؛ اما از سوی دیگر امکان افزایش تعرفه را از ما سلب کرده‌اند. در بحث خرید تجهیزات و امکانات هم فشار زیادی به جامعۀ پزشکی وارد می‌شود. از طرف دیگر هم مالیات‌ها رو به افزایش است. شهرداری‌ها هم در چند جنبه فشار می‌آورند. در حوزه هزینه‌هایی که قیمت‌ها مربوط به تفاوت ارز است هم باعث شده امکان نو کردن تجهیزات و تعمیرات و به‌روزرسانی تجهیزات وجود نداشته باشد.
به نظر شما چرا وضع این‌گونه است؟
انگار بعضی‌ها دوست دارند جامعۀ پزشکی، خدمات کمتر و باکیفیت پایین ارائه بدهند. بعضی‌ها دوست دارند جامعۀ پزشکی ناامید شوند و از این مملکت هجرت کنند، فقط چهار آدم بی‌سواد بادمجان‌دورقاب‌چین بیایند دور این‌ها بنشینند و حرف بزنند. در سال 1401 اگر حاکمیت تصمیم بگیرد که باوجود مشخص‌بودن قیمت تمام‌شده خدمات و تعرفۀ واقعی، تعرفۀ بسیار پایینی اعلام کند، ما نباید بپذیریم که با دست خودمان به سمت ورشکستگی مراکز حرکت کنیم. ما اعلام می‌کنیم که این تعرفه را قبول نداریم و این کار ما هیچ‌گونه منع قانونی هم ندارد. ما این تعرفه را قبول نداریم به‌خاطر اینکه کار کارشناسی رویش صورت نگرفته یا کار کارشناسی آن ضعیف است و به مبانی کارشناسی توجه کافی نشده است. تصور کنید در نظام‌پزشکی اگر تعرفۀ اعلامی دولت را قبول نکنیم، چالش مهمی برای مردم اتفاق می‌افتد. اینجا از جامعۀ پزشکی می‌خواهم که با تدبیر و تعهد و به‌دور از احساسات در این قضیه وارد شوند. ما می‌خواهیم حق‌وحقوق جامعۀ پزشکی و در کنارش حق‌وحقوق مردم برای دریافت خدمات باکیفیت پزشکی، حفظ شوند
و این وضعیت به نظر شما چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟
به نظرم آشفته‌بازاری رخ می‌دهد و در این آشفته‌بازار هرکسی می‌تواند در زمینۀ تعرفه بر اساس صلاحدید خودش اقدام کند و این خیلی بد است. یک آنارشیسم کامل اتفاق می‌افتد. مسئولان این آنارشیسم، افرادی هستند که در تعرفه‌گذاری به مبانی عقلی و کارشناسی توجه کافی نمی‌کنند.
شما به‌عنوان رئیس نظام‌پزشکی تهران بزرگ این حرف‌ها را می‌زنید. این می‌تواند به آن معنا باشد که زیرمجموعۀ شما بگوید تعرفه را قبول نداریم ولی به کار ادامه می‌دهیم؟
ما نمی‌توانیم مردم را از خدمات سلامت محروم کنیم. خدمات سلامت خدمات بسیار مهمی است. تعطیل‌بردار نیست؛ اما واقعیتش این است در آشفته‌بازار هر اتفاقی ممکن است بیفتد. من اعلام خطر می‌کنم. ما در این حوزه تنها تصمیم‌گیر نیستیم. جامعۀ پزشکی وقتی ببیند که با تعرفۀ اعلامی به دست خودش دارد ورشکسته می‌شود، اقدام به تعطیلی خدمات یا واکنش‌های دیگر می‌کند. این واکنش جامعۀ پزشکی را من نمی‌توانم کنترل کنم. مسئولان محترم، سیاستگذاران حوزۀ سلامت، کسانی که تعرفه را در بین راه تعیین می‌کنید، من از همین‌الان به‌صراحت اعلام می‌کنم اگر زیر تعرفۀ واقعی، تعرفۀ دستوری اعلام کنید منتظر هر واکنشی از جامعۀ پزشکی باید باشید.
شما به صراحت می‌گویید که مسئولان نمی‌توانند پشت نظام‌پزشکی قایم شوند و نظام‌پزشکی ضربه‌گیر تعرفه‌ها نیست؟
در زمینۀ تعرفه اگر دولت بیاید با اعضای صنف تعامل کند و اجازه دهد که بحث‌های کارشناسی رخ دهد، ما هم با جامعۀ پزشکی صحبت می‌کنیم که با هزینۀ کمتر و در حد تاب‌آوری، و به‌خاطر منافع مردم کوتاه بیایند. ما باید شرایط اقتصادی مردم را درک کنیم؛ اما اگر آن‌ها فکر می‌کنند که با دستور می‌توانند تعرفه پایین را رسمی کنند، چون تا الان حداقل در این دولت چیزی که ما دیدیم دستور و تنبیه و این‌جور چیزها بوده، قطعا زیر بار چنین تعرفه‌ای نخواهیم رفت.