معدودی هوشمندانه و با طراحی قصد دارند حرمت جامعه پزشکی را خدشه دار کنند

رئیس سازمان نظام پزشکی کشور با اشاره به اینکه حفظ شان جامعه پزشکی نیاز ضروری است تا امثال دکتر دوایی ها و کمالیان ها را در کشور داشته باشیم، گفت: برخی ها هوشمندانه و به نظرم با طراحی دارند حرمت و شان جامعه پزشکی را مخدوش می کنند.

دکتر محمد رئیس زاده روز یکشنبه در مراسم بزرگداشت مقام استاد علم و اخلاق دکتر منوچهر دوایی که در سالن همایش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد، اظهار داشت: این موضوع اصلا برای آینده کشور خوب نیست و باید جلوی اینگونه حرف ها گرفته شود.

وی ادامه داد: چرا باید فردی که دبیر ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی است در رسانه ملی، فکر خام خود را اعلام کند و آن اینکه برای حل مشکل کمبود پزشکان متخصص از دیپلم، نیروی متخصص بگیریم.

رئیس زاده بیان داشت: اگر جلوی چنین فکری ایستادگی نکنیم ، آن را عملی می کنند بدون اینکه به آسیب های آن فکر کنند.

وی گفت: این حرف به این معنی است که جوان ۱۸ ساله ما در هنگام کنکور سراسری، به طور مثال رشته تخصصی جراحی مغز را انتخاب کند در حالیکه بعضا پزشک عمومی ما بعد از گذراندن ۷.۵ سال به سختی می تواند رشته تخصصی را انتخاب کند.

وی تاکید کرد: این که این حرف غیر کارشناسی است که جای خود، اما طرح آن در رسانه ملی وهن نظام، شورای عالی انقلاب فرهنگی، جامعه پزشکی، عالمان و فاضلان جامعه و مرحوم دکتر دوایی و امثال ایشان است.

وی ادامه داد: از چهره های برجسته علمی ، پزشکی و فرهنگی استدعا دارم که جامعه پزشکی کشور را کمک کنند تا بتوانیم سربلند از اینگونه چالش ها و آسیب ها به سلامت عبور کنیم.

وی گفت؛ استدعا و خواهش می کنم از همه مسئولان کشور اعم مجلس ، دولت و شورای عالی انقلاب فرهنگی که کتاب مینوچهر را بخوانند تا مشاهده کنند که طبیب یا متخصص در حوزه پزشکی چه کسی است و چه زحمتها باید کشیده شود تا کسی متخصص شود

وی افزود: بعد مشاهده کنند که این حرف چقدر سبک، و موجب وهن نظام مقدس جمهوری اسلامی است که آن را در رسانه ملی بیان می کنند.

رئیس کل نظام پزشکی در ادامه گفت: داستان دکتر دوایی و اساتیدی نظیر ایشان را باید از جان گفت و به گوش جان شنید. در خصوص اینکه این بزرگان و قهرمانان این دیار با چه معیارها و مولفه‌هایی به این جایگاه رفیع رسیده‌اند باید تعمق و تفحص کرد و مثلا درخصوص استاد دکتر منوچهر دوایی یا به تعبیری مینوچهر دوایی، که هم نام و هم نام خانوادگی‌شان بامسما است، باید تامل کرد که چه مولفه‌هایی باعث شده ایشان به جایگاهی چنین رفیع برسد که امروز چنین مراسم فاخری در بزرگداشت‌شان برگزار شود و جز ذکر خیر ایشان بر زبان‌ها نباشد. یکی از ضروری‌ترین و حیاتی‌ترین نیازهای جامعه و بخصوص جامعه پزشکی ما ذکر نام و یاد و الگوگرفتن از این بزرگان است و باید استفاده کرد که چگونه دکتر بهادری‌ها و دکتر دوایی‌ها در حوزه‌های اخلاق پزشکی و آیین حکیم بودن و طبیب بودن سرآمد و نام آوران و الگوی دوران‌ها شده‌اند.

دکتر رئیس زاده به خدمات دکتر دوایی در دوران دفاع مقدس هم اشاره کرد و گفت:«ایشان در دوران دفاع مقدس با خانواده در اهواز مانده بودند، از استانداری خوزستان با ایشان تماس می‌گیرند که باید خانه‌های سازمانی را ترک و از شهر بروی و ایشان ماشینی می‌گیرند و با خانواده به سمت تهران می‌آیند اما دلشان راضی نبوده و وسط راه ماشین را متوقف کرده و با خانواده خداحافظی می‌کنند و در جهت برگشت به شهر جلوی تانکری را می‌گیرند. راننده می‌گوید: کجا می‌خواهی بروی . می‌گویند اهواز، راننده می‌گوید: دیوانه‌ای؟ می‌گویند شاید. و در اهواز می‌مانند و در تمام دوران دفاع مقدس مجروحان دفاع مقدس را درمان می‌کنند.»
مراسم تکریم یاد و خاطره استاد دکتر منوچهر دوایی و رونمایی از کتاب «طبیب دوران» درخصوص ایشان با حضور رئیس کل سازمان نظام پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد.
در این مراسم که همزمان با زادروز حضرت زینب(س) و روز پرستار برگزار شد، دکتر رئیس زاده رئیس کل سازمان نظام پزشکی، دکتر زالی رئیس دانشگاه علوم پزشکی، دکتر صفار هرندی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، حجت الاسلام نقویان، دکتر عبدالجلیل کلانتر هرمزی، دکتر فریدون عزیزی، دکتر مافی، دکتر خدادوست و بسیاری دیگر از پیشکسوتان پزشکی و خانواده مرحوم استاد دکتر دوایی و دانشجویان پزشکی حضور داشتند.
در این مراسم دکتر صفار هرندی با ذکر خاطراتی از دکتر دوایی از مقام علمی و اخلاقی ایشان تجلیل کرد و گفت: دکتر دوایی عمری دستگیر مردم بود آنجا که کلاس درس بود یک جور از دانشجو دستگیری میکرد، آنجا که در خدمت بیمار بود به گونه‌ای دیگر و اگر رنج انسانی را می‌دید نمی‌توانست دست روی دست بگذارد همین روحیه از او یک اسطوره ساخت. دکتر دوایی را باید از آثارش شناخت البته نه از آثار مکتوب او، چرا که او تاریخ شفاهی بود و به هرکس می‌رسید پند و حکمتی برای او داشت. علم فی النفسه فضیلت است، اما زمانی ارزش پیدا می‌کند که برای اعتلا و کمک به بشریت به کار برده شود گفت: دکتر دوایی مرد مومنی بود و از عمق وجودش به خدا باور داشت و هنر او عمل صالح بود که دانش را برای سلامتی مردم می‌خواست.
دکتر زالی هم با تجلیل از جایگاه علمی و اخلاقی مرحوم دکتر دوایی از طراحی نشان حکمت در تقدیر از مفاخر جامعه پزشکی و نیز اهدا گرنت و جایزه علمی دکتر دوایی به سرآمدان حوزه اخلاق پزشکی گفت.