گزارش سیزدهمین همایش علمی کاربردی پزشکان عمومی سراسر کشور

پس از گذشت یک سال از دوازدهمین همایش علمی کاربردی پزشکان عمومی، دوره سیزدهم این همایش در هشتم مرداد ماه سال 95  و با حضور جمع کثیری از پزشکان عمومی سراسر کشور، دکتر حریرچی قائم‌مقام و معاون کل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ریاست و معاونین سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ و نمایندگان شرکت‌های دارویی و تجهیزات پزشکی کلید خورد. در مراسم افتتاحیه این کنگره سه‌روزه، مسئولان حاضر در جلسه با ایراد سخنانی در مورد نقش پزشکان عمومی در سیستم سلامت کشور، وضعیت کنونی آنان و برنامه‌های در دست اجرا برای بهبود این وضعیت، بر بازتعریف نقش پزشکان عمومی در نظام سلامت کشور و ارتقای آن تاکید کردند. همچنین در حاشیه این جلسه، تعدادی از پزشکان حاضر در جمع با بیان مشکلات صنف خود و در میان گذاشتن آن با مسئولین، خواستار پیگیری این موارد و تلاش برای رفع آنها شدند.

در حالی که مدعوین حاضر در همایش به تدریج وارد سالن اصلی شده و کم‌کم در صندلی‌های این سالن جای می‌گرفتند، با ورود دکتر حریرچی و همراهی مسئولان سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ، جلسه حالتی رسمی به خود گرفت. پس از قرائت قرآن کریم و اجرای سرود جمهوری اسلامی ایران، دکتر قدیانی به عنوان دبیر علمی سیزدهمین همایش علمی کاربردی پزشکان عمومی کشور و  اولین سخنران همایش به ایراد سخنان خود در مورد شرایط برگزاری این کنگره و کم و کیف تشکیل آن پرداخت. ایشان با بیان اینکه طراحی و تدارک این همایش از یک سال پیش، با پایان همایش دوازدهم، با دستور دکتر پیوندی، ریاست سازمان نظام پزشکی تهران آغاز شده است از برگزاری این سلسله همایش‌ها از سال 1379، به توالی یا تناوب خبر داد. دکتر قدیانی با اشاره به اهمیت موضوع اخلاق حرفه‌ای در پزشکی، با اشاره به برگزاری اولین کارگاه آموزشی با محوریت این موضوع افزود: “البته اخلاق موضوعی نیست که تنها به حرفه پزشکی اختصاص داشته باشد و تمام اقشار جامعه را در بر می‌گیرد و جامعه پزشکی نیز جزئی از این کل به حساب می‌آید”.

 او ادامه داد: “با توجه به حوادث اخیر و اعتراضات و حملات صورت گرفته به جامعه پزشکی، اخلاق حرفه‌ای بیش از هر زمان دیگری مورد توجه مردم و رسانه‌ها قرار گرفته است و اگر این جریان مدیریت نشود می‌تواند مورد سو استفاده برخی افراد و تخریب بیش از پیش وجهه پزشکی در میان مردم گردد”.

دکتر علی یزدانی معاون آموزشی و پژوهشی سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ دومین سخنران این همایش بود. ایشان برگزاری کلاس‌های بازآموزی پزشکان را جزو وظایف سازمان نظام پزشکی دانسته و ضمن اشاره به تشکیل برنامه‌های متنوع در طی این چهار روز، برای بیش ار دوهزار پزشک حاضر در این همایش توفیق و استفاده هر چه بیشتر از محتوای جلسات را آرزو کرد. پس از پایان صحبت‌های دکتر یزدانی، نوبت به ارائه سخنرانی قائم‌مقام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی رسید. سخنانی که بیشترین زمان این جلسه را به خود اختصاص داد و طی آن موضوعات مختلفی مورد اشاره قرار گرفت.

پزشک خانواده شدن رویای من بود

“بنده هرگاه در جمع پزشکان عمومی قرار می‌گیرم احساس خوشایندی به من دست می‌دهد که ناشی از یادآوری خاطرات گذشته و حضور در کنار عزیزان حاضر در این جلسات است. بخشی از خاطرات انسان را رویا‌های او تشکیل می‌دهند حتی اگر هیچ‌گاه این رویاها به واقعیت نپیوندند. در سال‌های پیش از کنکور و چند سال ابتدایی تحصیل در رشته پزشکی، تصور من از حرفه آینده‌ام همواره توأم با خدمت در یکی از روستاهای زیبای کشور و برطرف کردن نیازهای بهداشتی و درمانی  مردم محروم آن بود. حرفه‌ای که در آن زمان اسمی برای آن انتخاب نشده بود و امروزه آن را با نام پزشک خانواده می شناسیم. پس از چند سال و فعالیت در این حرفه، متوجه شدم که پزشک عمومی خوب بودن تا چه حد کار دشواری است. پزشک خانواده خوب بودن از فعالیت در قریب به اتفاق تخصص‌ها و فوق تخصص‌های پزشکی سخت‌تر و علمی‌تر است و فردی که در این جایگاه قرار دارد می‌بایست نسبت به اکثر اساتید دانشگاه مطالعه بیشتری داشته باشد و من متوجه شدم که نمی‌توانم در کنار این کار دشوار، از پس عذاب وجدان‌ ناشی از تشخیص‌های اشتباه برآیم. موضوع تشخیص ابتدایی پزشکان در همان ویزیت اول از اهمیت بالایی برخوردار است و در دنیای امروز می‌بایست با اولین ویزیت، مشاهدات پزشک و تشخیص قطعی او ثبت شود. بر همین اساس و تشخیص‌های درست، پزشکان مورد سنجش قرار می‌گیرند و انجام وظیفه صحیح در این جایگاه کار بسیار دشواری است”.

اهداف سه‌گانه نظام سلامت و نگاهی اقتصادی به مقوله سلامت و درمان

“طبق اغلب مدل‌های ارائه شده برای نظام‌های سلامت، این سیستم‌ها سه هدف عمده را دنبال می‌کنند. افزایش و ارتقای سلامت مردم، کاهش مخاطرات مالی ناشی از بیماری‌ها و جلب رضایت مردم در پاسخ به نیاز‌هایی غیر از نیاز‌های بهداشتی و درمانی آنان، مثلا نیاز به احترام و کرامت انسانی. ایالات متحده آمریکا در سال 2015 حدود 20 درصد درآمد ناخالص ملی خود را صرف بهداشت و درمان کرده است. این رقم به طور میانگین در دیگر هشت کشور صنعتی دنیا به 10 درصد می‌رسد. نکته قابل توجه بالا‌تر بودن شاخص‌های موفقیت نظام سلامت در آن کشور‌ها نسبت به آمریکا است. طبق مطالعات صورت گرفته، سالانه 740 میلیارد دلار  در سیستم بهداشت و درمان آمریکا اتلاف می‌شود و این در حالی است که کل درآمد حاصل از تولید ناخالص ملی ما 400 میلیارد دلار است. این مطلب نشانگر این است که اگر فعالیت در این حوزه مطالعه شده نباشد تا چه میزان می‌تواند موجب زیان‌های کلان مالی گردد”.

شاخص‌های سنجش موفقیت یک نظام سلامت

 دکتر حریرچی با اشاره به لزوم سنجش یک سیستم درمانی و آگاهی از میزان موفقیت آن، از افزایش امید به زندگی بعنوان اولین شاخص این سنجش نام برد. او در ادامه گفت: “در چهل سال گذشته امید به زندگی زنان ایران از 54 سال به 7/80 سال و این عدد در مردان به 6/76 رسیده است و می‌توان گفت که ما در این زمینه بسیار موفق عمل کرده‌ایم. البته در امید به زندگی سالم وضعیت ما مطلوب نیست و 10 الی 12 سال از عمر افراد در سلامت کامل سپری نمی‌شود. شاخص دیگر توانایی در جلوگیری از مرگ‌های قابل پیشگیری است. در کشور ما به دلایل مختلفی مانند تصادفات جاده‌ای، بیماری‌های قلبی عروقی و … آمار مرگ‌های قابل پیشگیری و زودرس بسیار بالاست. در محافظت اقشار جامعه از مخاطرات مالی ناشی از بیماری‌ها، اگر نگوییم وضعیت بسیار بدی داریم به جرأت می‌توان گفت در وضعیت بدی به سر می‌بریم. شاید برای بسیاری قابل باور نباشد که سالانه 5 /10 درصد ساکنین پایتخت، به دلیل هزینه‌های ناشی از درمان به زیر خط فقر تنزل پیدا می‌کنند. این در حالی است که این آمار شامل کسانی که پیش از آن زیر خط فقر بوده‌اند نمی‌شود و فقط به تعداد سقوط‌‌‌ها اشاره دارد. البته ممکن است افراد پس از چند سال از این وضعیت رهایی پیدا کنند و به این دلیل است که پس از چند سال تمام افراد جامعه از خط فقر عبور نمی‌کنند. این موضوع و آمار و ارقام بر اهمیت محافظت مردم از مخاطرات مالی ناشی از بیماری‌ها تاکید می‌کند. شاخص سوم میزان رضایت بیماران است. امروزه بیشترین شکایات صورت گرفته از سیستم درمانی کشور ناشی از خطا‌های پزشکی نیست بلکه به دلیل برخورد‌های بد و نامناسب است. موضوع دیگری که در این زمینه طرح می‌شود صداقت و فاش‌گویی است. آمریکا و اروپا حدود  70 سال است که از این چالش عبور کرده‌اند و در این کشور‌ها پنهان کردن حقایق پزشکی از بیماران جرم تلقی می‌شود. ما هم دیر یا زود باید به این حقیقت تن بدهیم و آن را بپذیریم”.

تعریف نقش‌ اقشار مختلف درمان، وظیفه خود آنان است

“اگر کادر درمانی در هر سطحی، نقش خود را در سیستم سلامت کشور تعریف نکند قطعا دیگران آن را برایش تعریف خواهند کرد یا آن را حذف می‌کنند. جامعه پزشکی با توجه به افزایش سطح سواد مردم و تغییرات اجتماعی صورت گرفته، می‌بایست رابطه خود را با مردم بازتعریف کند. مردم امروزه از ما انتظار برخورد بسیار محترمانه‌‌ای دارند. بنده از رابطه پزشکان با مردم معیاری نمی‌دهم ولی حتی خود پزشکان ما نیز برخورد با مردم جامعه را مناسب و شایسته تعریف نمی‌دانند. اگر ما این رابطه را بازتعریف نکنیم به مشکل بر خواهیم خورد.

رابطه اخلاقی پزشک و بیماران هنگامی بر هم می‌خورد که این ارتباط بر مبنای تعداد سرویس بیشتر ارائه شده توسط پزشک باشد و پاداش پزشک بر پایه بیماری باشد و نه سلامت. با توجه به اینکه امروزه کسی تعیین کننده قوانین بازی است که حرف درست را اول از همه زده باشد من به جامعه پزشکی توصیه می‌کنم که تمام این مفاهیم را پیش از آنکه برایش تعیین کنند بازتعریف کند. مفاهیمی مثل نسبت درآمد پزشکان به دیگر اقشار جامعه، نحوه رابطه مالی با بیماران، سن بازنشستگی و مواردی از این دست.

موضوع دیگری که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است فضای مالی سیستم‌های بهداشتی و درمانی کشور‌ها و باز تعریف نحوه توزیع عادلانه آن بین گروه‌های درمانی است. ممکن است در برنامه‌ریزی نظام سلامت یک کشور از مفاهیم بسیار متعالی و روش‌های بسیار علمی و حساب شده صحبت شود، اما تا زمانی که بودجه درمانی آن کشور تنها کفاف هزینه‌های ضروری را می‌دهد اجرایی شدن این موارد در سایه کمبود منابع مالی قرار می‌گیرد. نحوه توزیع همان دارایی موجود بین گروه‌های درمانی را باید خود جامعه پزشکی تعریف کند. به دلیل محدودیت منابع، بدیهی است که اگر در یک بخش خاص از سیستم سلامت کشور، مثلا تجهیزات پزشکی، اعمال جراحی زیبایی و … بیش از سهم آن هزینه شود قطعا این کمبود از سهم دیگر حوزه‌های سلامت جبران می‌شود. یکی از اقدامات مهمی که در طرح تحول سلامت انجام گرفت این بود که سهم استفاده از دارو و تجهیزات پزشکی از 5/21 درصد به 5/18 رسید و این پول که پیش از این برای مواردی بیرون از عوامل انسانی نظام سلامت هزینه می‌شد حالا بین ارائه کننده‌های خدمت توزیع می‌شود. موضوع دیگری نیز وجود دارد که نظام پزشکی می‌تواند در حوزه توانایی خود به آن رسیدگی کند. هر ایرانی در سال 93 به طور میانگین 3/10 مرتبه به سیستم بهداشتی درمانی مراجعه کرده است. در مقایسه با کشور‌های دیگر این تعداد دفعات مراجعه بالاست اما میانگین درآمد نظام درمان به ازای هر بار مراجعه پایین‌تر است. بدیهی است که اگر ما هوشمند باشیم و بتوانیم با اجرای طرح پزشک خانواده، با تشخیص‌های صحیح موجب کاهش تعداد دفعات مراجعه و همچنین پرداخت صحیح حق‌‌الزحمه پزشکان شویم علاوه بر کاهش بار مالی وارد شده بر سیستم سلامت کشور، گام مهمی نیز در جهت ارتقای وضعیت سلامت جامعه برداریم”.

پس از پایان سخنان دکتر حریرچی که با استقبال پزشکان حاضر در جلسه نیز مواجه شد، نوبت به دکتر پیوندی، رئیس سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ رسید تا به‌عنوان آخرین سخنران افتتاحیه، نکاتی را در مورد وضعیت پزشکان و اقدامات لازم برای ارتقای هر چه بیشتر این وضعیت  بیان کند.

دکتر پیوندی با اشاره به این موضوع که سازمان نظام پزشکی وظیفه دارد تا با برگزاری دوره‌های آموزشی مختلف به ارتقای سطح دانش فعالان حوزه سلامت کشور بپردازد از تشکیل این همایش در همین راستا و بکار گیری پتانسیل بیش از ده انجمن علمی تخصصی برای نیل به این هدف خبر داد. ایشان در ادامه افزود: “با روی کار آمدن دولت یازدهم و تلاش وزیر محترم بهداشت و همچنین با ابلاغ سیاست‌های کلی نظام سلامت کشور توسط مقام معظم رهبری، این فرصت به وجود آمد تا توجه همگان به چالش‌های دیرینه نظام سلامت معطوف شود و این امکان ایجاد شد تا این زخم‌ها ترمیمی نسبی پیدا کنند و بارقه امیدی در دل مردم و جامعه پزشکی ایجاد شود. ضمن تقدیر از تمام دست‌اندرکاران این حوزه، چه در بخش‌های دولتی و چه در بخش‌های غیردولتی، باید پذیرفت که امروزه نیاز به یک بازنگری و نقد منصفانه و مشفقانه نسبت به تمام ارکان و اجزای این سیستم احساس می‌شود و امیدواریم این روند منجر به اجرای دقیق سیاست‌های کلان نظام سلامت که نقشه راه این نظام است شود. واقعیت غیر قابل انکاری که در این باره وجود دارد  این است که پزشکان عمومی از ارکان اصلی سیستم سلامت کشور هستند و می‌توان گفت که بیشترین بار این نظام بر دوش آنان است. موضوع دیگری که نیازمند توجه و پیگیری است این است که بر اساس سیاست های کلی نظام سلامت منابع این سیستم باید توسط وزارت بهداشت مدیریت شود و باید بیمه‌ای کارآمد وجود داشته باشد تا در زمینه پیشگیری، نظام عادلانه ارائه خدمت، تدبیر گایدلاین‌ها و نقاط کلیدی ارائه خدمت و توزیع و پراکندگی ارائه خدمت نقش کلیدی خود را ایفا کند. می‌توان اذعان داشت که پزشکان عمومی با توجه به سیطره و احاطه‌ای که به ارائه خدمات پزشکی دارند در تصحیح استفاده از تجهیزات پزشکی، مصرف داروها و توزیع عادلانه نظام سلامت و موارد دیگر می‌توانند نقش محوری‌تری ایفا کنند”.

نظام سلامت کشور نیازمند عدالت بیشتری است

توزیع خدمات حوزه سلامت خصوصا در بخش غیر دولتی چندان به عدالت نزدیک نیست. همکاران بسیار توانمندی در این بخش‌ها وجود دارند که مراجعین بسیار کمی دارند و از طرفی عزیزان دیگری هستندکه مراجعین و بیماران زیادی داشته و وقت کافی برای ارائه خدمات درمانی را ندارند. بدیهی است که این اختلاف باید کاهش پیدا کند و عقلانی شود و تمام مردم بتوانند خدمتی شایسته و با کیفیت مناسب دریافت کنند تا از این طریق تمام همکاران ما نیز بتوانند توانایی‌های خود در زمینه ارائه خدمات درمانی به کار بگیرند. از سوی دیگر و با توجه به محدودیت منابع موجود، ارائه خدمات در این بخش باید به صورت مدیریت شده انجام شود و اگر در مسیر تعریف جایگاه پزشکان ارجاع و پزشکان خانواده حرکت نکنیم و پزشکان عمومی را محور پایش سلامت جمعیت‌ها قرار ندهیم علاوه بر هدر رفت منابع در جلب رضایت عمومی نیز دچار مشکل خواهیم شد”.

پزشکان عمومی خط اول درمان در مناطق محروم‌اند

“بار ارائه خدمات بهداشتی و درمانی در مناطق محروم اغلب بر دوش پزشکان عمومی قرار دارد و این موضوع نیازمند توجه جدی مسئولین به این افراد است. توجهی که باید با تشویق‌های شایسته توأم گردد تا بتواند موجب پایداری این پزشکان در این سنگرها شود. با توجه به این موضوع که تمامی فارغ‌التحصیلان پزشکی عمومی نمی‌توانند و نباید وارد حوزه‌های تخصصی شوند و طی این مسیر از لحاظ اقتصادی توجیهی ندارد، ضروری است با ایجاد شرایطی بتوان موجبات افزایش رضایت مادی و معنوی پزشکان عمومی از شرایطی که در آن مشغول فعالیت‌اند را فراهم آورد. یکی از راهکارهای موجود توجه بیشتر به پزشکان خانواده و سیستم ارجاع است که می‌بایست نقش مشخص‌تری را برای یک پزشک عمومی تعریف کرد تا چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی آنان در وضعیت مطلوب‌تری قرار بگیرند و تنها راه حل معضلات خود را تحصیل در رشته‌های تخصصی ندانند”.

پیگیر حفظ کرامت جامعه پزشکی هستیم

دکتر پیوندی با اشاره به هجمه‌های صورت گرفته بر علیه  جامعه پزشکی که در پی فوت هنرمند فقید، عباس کیارستمی صورت گرفته است گفت: “نکته‌ای که اخیرا تمام اعضای جامعه پزشکی را آزرده خاطر کرده است و می‌توان گفت زخم چرکینی است که هر چند وقت یک‌بار به صورت جدیدی دهان باز می‌کند توهین‌های صورت گرفته به جامعه پزشکی است. نظام سلامت کشور نیازمند رسانه‌ای است که همراه آن باشد و تنها هدف آن ارتقای سلامت مردم و تحکیم رابطه آنان با جامعه پزشکی باشد. البته برخورد توأم با متانت جامعه پزشکی همان برخوردی بود که از این قشر فرهیخته نیز انتظار می‌رفت اما توجه به این نکته ضروری است که اگر افرادی وارد حریم مقدس این حرفه شوند راه برخورد‌های قانونی با آنان، خصوصا در سازمان نظام پزشکی باز است و این اقدامات از طریق مراجع قانونی پیگیری خواهند شد. باید فضا به گونه‌ای باشد که احترام متقابل سرلوحه کار همه افراد قرار بگیرد، نقد‌ها به صورت منطقی و مشفقانه صورت بگیرد و رعایت اخلاق حرفه‌ای همواره مورد توجه اکید باشد.

هر کسی که در نظام سلامت کشور فعالیت می‌کند به قصد خدمت‌رسانی پا به این عرصه گذاشته است و حتی اگر گاهی اوقات نتیجه مطلوب نیز از این اقدامات حاصل نمی‌شود کسی حق بی‌احترامی و هتاکی ندارد. جامعه درمان نیز باید نقد‌های منطقی دیگران را بپذیرد و البته در برابر این هجمه‌ها از خود ایستادگی به خرج دهد. چرا که این هجمه‌ها نه تنها به جامعه پزشکی، بلکه بیش از آن به مردم آسیب می‌زند و امیدواریم با همکاری تمام طرفین، این موضوع در فضایی آرام و با حفظ حرمت تمامی طرفین حل و فصل شود”.

سیاست‌های سازمان نظام پزشکی تهران

“وزارت بهداشت با سیاست‌هایی که در پیش گرفته است در حال تفویض وظایف حاکمیتی و نظارتی خود به سازمان‌های غیر‌دولتی در حوزه‌های مختلف است. سازمان نظام پزشکی و خصوصا سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ می‌تواند بستر بسیار مناسبی برای این اقدام باشد و با استفاده از این فرصت و بهره‌گیری از خلاقیت و توانمندی جامعه پزشکی بخش کوچکی از بار حاکمیتی و نظارتی سیستم سلامت را از دوش وزارت بهداشت بردارد. در دوره مدیریت جدید تلاش بر این شد تا هویت و استقلال سازمان نظام پزشکی تهران بتواند بازتعریف شود. سال‌ها سازمان نظام پزشکی کل و تهران ساختار مجزایی نداشتند ولی با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته تصمیم بر آن شد تا تهران هویت مستقل خود را پیدا کند و بتواند خدمت شایسته‌تری را به جامعه بزرگ پزشکان فعال در شهر تهران که چهل درصد کل جامعه پزشکی کشور هستند ارائه کند. در این مسیر اقداماتی صورت گرفته است از جمله صدور پروانه‌ها و ارائه طرح ترافیک و تلاش بر این است که تا پایان این دوره، این مسیر تا رسیدن به استقلال کامل طی شود. البته مدنظر داریم که ما همگی یک سازمان هستیم و باید با حفظ انسجام درونی خود از بروز هر گونه خللی در خدمت‌رسانی جلوگیری کنیم”.

بغضی که در همان مراسم افتتاحیه شکسته شد!

مشکلات پزشکان عمومی در بعضی زمینه‌ها آنقدر گسترده است که بسیاری از فعالان این حوزه ناچار‌اند از هر فرصتی برای بیان این معضلات استفاده کنند و نمونه‌ای از این اتفاق نیز در پایان مراسم افتتاحیه سیزدهمین همایش علمی کاربردی پزشکان عمومی رخ داد. در حالی که با پایان صحبت‌های دکتر پیوندی، مراسم افتتاحیه به صورت رسمی پایان یافته بود اما در فاصله پایین آمدن رئیس سازمان نظام پزشکی تهران از روی صحنه، صحبت یکی از پزشکان حاضر در جلسه، ایشان را به جایگاه بازگرداند. موضوعی که هر چند غیر منتظره بود اما با واکنش منطقی برگزار کنندگان این همایش و در اختیار قرار دادن میکروفون به حاضرین در جلسه به جای قطع صحبت آنان و پایان مراسم، نوید بخش تمایل و همت برگزار‌کنندگان این نشست برای شنیدن و حل و فصل مشکلات پزشکان عمومی بود.صحبت‌ها توسط یکی از بانوان پزشکی که در مناطق محروم مرزی کشور مشغول فعالیت است ایراد می‌شد. ایشان با اشاره به مشکلات عمده‌ای که پزشکان مناطق محروم مرزی با آن دست به گریبان اند از نبود امنیت جانی و خطراتی که سلامت این پزشکان را تهدید می‌کند صحبت کرد و این موضوع آنقدر برای ایشان از جدیت بالایی برخوردار بود که از درخواستشان از دانشگاه علوم پزشکی محل خدمت، مبنی بردر اختیار گذاشتن  محافظ شخصی برای همراهی ایشان در این سفر صحبت به میان آوردند. پس از پایان سخنان ایشان پزشک دیگری ضمن تایید این سخنان فروش بدون نسخه دارو‌ها در برخی داروخانه‌ها را یکی از مشکلات صنف پزشکان بر شمرد. همچنین در این جلسه، حاضران ضمن انتقاد از برنامه‌های رسانه ملی در تبلیغ گسترده دارو‌ها و روش‌های درمانی، حذف پزشکان عمومی در فرآیند درمان را یکی از نتایج این اقدام دانستند. امنیت شغلی موضوع دیگری بود که در صحبت‌های یکی دیگر از پزشکان عمومی به آن اشاره شد. امنیتی که در رقابتی کاذب با متخصصان به خطر افتاده است. ایشان با بیان این نکته که ادامه تحصیل تا مقطع تخصص و فوق‌تخصص برای پزشکانی که سرپرست خانوار‌اند بسیار دشوار است گفت: “من بعنوان یک پزشک عمومی به وظیفه خود به درستی عمل می‌کنم و از نظر شکایات مراجعین و بیماران، تا به حال مشکلی برای من به وجود نیامده است. معضلی که من با آن مواجه هستم شکایت پزشکان متخصصی است که در اطراف محل کار من مشغول فعالیت‌اند و وجود مرا تهدیدی برای فرصت‌های درمانی خود می‌دانند  و مشکل بزرگتر اینجاست که شغل من نه از سوی مراجع رسیدگی به شکایات پزشکی و یا سازمان نظام پزشکی، بلکه از سوی سازمان اماکن و تعزیرات حکومتی مورد تهدید قرار می‌گیرد و تا به حال هیچ مرجعی نتواسته است پاسخگوی این اقدام غیر قانونی باشد”.